آنان كه شـكـوه در حـقـایـق دیـدند            گل را ورقی ز حُسن خالق دیـدند

پُـر نــورتـریـن سـتــارۀ دنـیــا را            در آیـــنــۀ امــام صــادق دیــدنــد

******************

جهـل بشر از دانش تو كـاسته شد            آئـیـنـه عـلـم از تـو پـیـراسـتـه شد

از گلشن وحی بس كه گُل پاشیدی            گـل زار عـلـوم از تـو آراستـه شد

******************

خواهی به حضور دوست لایق باشیم            باید که به راه عشق عـاشق باشیم

بـا پــیــروی از راه امـام صــادق            ای شیـعـه بیا مُحـب صادق بـاشیم